woensdag 8 maart 2017

Moeder én oud-leerling Melinde vertelt.


Het is inmiddels 28 jaar geleden dat ik bij Reinier en Rob op Maupertuus kwam.
Ik weet het nog heel goed. Ik had inmiddels al op 4 scholen gezeten en nergens voelde het goed. Ik was volgens de andere scholen onhandelbaar en het laatste advies wat mijn ouders gekregen hadden was dat ik naar een L.O.M. school zou moeten. Ze hebben dat advies opgevolgd (wisten zij veel) en mij op de L.O.M school aangemeld. In het begin vond ik het best grappig daar, maar als snel werd ik dood ongelukkig. Ik kwam iedere dag thuis met hoofdpijn en had regelmatig gevochten op school. Zo kon het niet langer, dat zag iedereen.
Gelukkig hadden mijn ouders via via gehoord dat Reinier en Rob hun eigen school begonnen waren speciaal voor kinderen met dyslexie en andere leerproblemen. Ik kende Reinier al van de Comeniusschool waar hij mij remedial teaching gaf. We konden het altijd goed met elkaar vinden en ik vond het altijd fijn om naar hem toe te gaan.
De eerste dag op Maupertuus was meteen goed, ik zat in de klas met 5 andere leerlingen in een wit huis in een kamer met serre. Om het huis heen was een enorme tuin met een groot grasveld en een heus bos. In het bos had ik met de meiden een mooie hut gebouwd en iedere pauze zaten we daar met z'n allen. In de klas was het rustig en iedereen kreeg de aandacht die hij of zij nodig had. Soms werd je uit de klas gehaald om naar ergotherapie, logopedie of fysiotherapie te gaan. Dat vond ik altijd een feest. Bij Trees (ergotherapie) deden we vaak een spelletje, daar kon ik altijd erg van genieten, vooral Mikado vond ik erg leuk. De gymlessen waren ook altijd te gek !We gingen in een busje naar de vliegbasis van Soesterberg om daar in een gymzaaltje les te krijgen. De heen-en terugreis was altijd lachen, gieren, brullen!
Al snel begon ik school echt leuk te vinden. Ik ging met sprongen vooruit en kreeg meer zelfvertrouwen: eindelijk snapte ik het, dat was zo fijn. Na ongeveer anderhalf  jaar gingen we met de hele school verhuizen naar de Amersfoortse weg. De school werd 2x zo groot en er kwam een klas bij. Ik wilde heel graag in de klas van Odette want daar zaten alle coole kinderen, dacht ik. Reinier had het heel slim opgelost door mij te laten denken dat ik de klas, waar ik in kwam, zelf had samengesteld. Het nieuwe gebouw was heel groot en heel mooi en er zat een nog grotere tuin bij met weer een mega grasveld. Ook in deze tuin had ik weer een mooie hut gebouwd, dit keer deden er ook jongens mee. Ik weet nog dat Sjoerd op school kwam. Hij woonde in een pleeggezin vlakbij school omdat zijn moeder helemaal in Schagen woonde .We fietsten altijd een stukje samen naar school en hij vertelde mij dat hij het helemaal niet leuk vond bij zijn pleeggezin. Ik heb mijn ouders gevraagd of hij niet bij ons mocht komen door de weeks en dat vonden ze goed. Zo had ik ineens een soort broer, waar ik natuurlijk stiekem een beetje verliefd op was. In het nieuwe gebouw zat ik boven in de klas bij Janneke . Soms zei ik dat ik naar de wc ging maar dan ging ik gewoon even een kopje thee drinken bij Rein. Dan bespraken we even van alles en daarna moest ik vlug weer naar boven .
Ik ben zo blij dat ik op Maupertuus heb gezeten. Door deze school heb ik heel goed leren omgaan met mijn dyslexie. Soms moet ik nog steeds erg om mezelf lachen om wat ik schrijf en vooral wat ik lees, maar daar kom je nooit meer van af en dat vind ik ook helemaal niet erg. Mensen met dyslexie zijn nou eenmaal heel erg leuk en ze kunnen er ook niks aan doen .
Na Maupertuus ben ik naar de MAVO gegaan. Ik heb mij diploma gehaald, alles op D niveau. In die tijd ging ik nog wel eens een lange rit maken op mijn pony en het gebeurde dan ook wel dat ik even een tussenstop maakte bij Rein op Maupertuus. Dat vond hij hilarisch en de kinderen op school vonden het ook te gek. Na de MAVO heb ik de Hotelschool gedaan en toen ik al aan het werk was, heb ik de opleiding Gastronomisch Sommelier gedaan. Alle opleidingen heb ik met goede cijfers afgerond en daar ben ik Maupertuus heel erg dankbaar voor.
Inmiddels ben ik de trotse moeder van 2 heerlijke zoons. Vier jaar geleden ging het erg slecht op school bij mijn oudste zoon Tim. Er waren een hoop vervelende dingen gebeurd en zijn prestaties gingen in een rap tempo achteruit. We hebben 2 jaar van alles geprobeerd om hem te helpen van psychologen naar bijles, naar ander les materiaal en hebben overwogen hem een jaar te laten doubleren. Dat doubleren was ook geen optie, aangezien hij al een jaar extra gekleuterd had. We zijn van het kastje naar de muur gestuurd .Ik zat werkelijk met mijn handen in het haar en ik zag mijn lieverd steeds ongelukkiger worden. Ook kreeg hij lichamelijke klachten als hoofdpijn en buikpijn, dit alleen omdat hij stress had van school. Al heel vaak ging er door mijn hoofd: kon hij maar naar Maupertuus net als ik, dan komt het helemaal goed met hem. Op een avond was ik klaar met werken en ik dacht, ik ga gewoon een mail sturen en kijken of Tim daar terecht zou kunnen. Ik kreeg meteen de volgende dag bericht terug. Reinier wist nog precies wie ik was en die zelfde week hadden we nog een afspraak. Tim mocht een dagje komen snuffelen.Toen ik hem kwam ophalen na die snuffeldag was hij helemaal door het dolle heen, zo leuk had het gehad. Hij mocht meteen de volgende maandag komen. Tim is in anderhalf jaar helemaal opgebloeid en is helemaal klaar gestoomd voor de middelbare school. Hij is zelfverzekerd en heeft zelfs zin in de Cito toetsen. Inmiddels hebben onze eerste open dag voor een middelbare school bezocht.
                                                     Thanks Maupertuus, You Rock!
Liefs, Melinde



Maupertuus
Horstlaan 2
3971 LC Driebergen
Tel: 0343-533611
www.maupertuus.info
Email: driebergen@maupertuus.info