Voor schoolgaande kinderen is het
heel erg belangrijk dat hun ouders en school het goed met elkaar kunnen vinden.
Wanneer het niet goed gaat op school, kan de communicatie tussen ouders en school
een bepalende factor zijn. Soms als
oorzaak maar vaak ook juist als oplossing. Dat willen we graag benutten.
Een voorbeeld:
Boswachter
Boswachter leek hem een heerlijk
beroep. Om zich alvast voor te bereiden struinde hij graag buiten rond; laarzen
aan, het bos in, de conciërge helpen met de bladblazer. Wat hem betreft ging
hij helemaal niet meer naar school. Wat hierbij ook niet hielp was zijn
gecompliceerde medische- en gedragsmatige problematiek. Maupertuus was al zijn
derde school en toen hij bij ons kwam was hij pas tien.
Zijn ouders waren geweldig. Met
alle scholen waar hun zoon naar toe ging onderhielden zij een open- en
proactieve communicatie, hoe moeilijk het ook werd. Bij zijn tweede school was
ik als schoolpsycholoog al bij deze jongen en zijn ouders betrokken en samen
hebben we met school overlegd. De ouders waren optimistisch en tegelijkertijd
realistisch en met alle betrokkenen hebben we toen geconcludeerd dat hun zoon
weliswaar nog steeds welkom was op school, maar dat Maupertuus beter zou kunnen
voldoen aan zijn onderwijsbehoeften. Na twee jaar op Maupertuus was hij er
klaar voor om weer ‘uit te vliegen’ (iets wat hij waarschijnlijk het liefst
letterlijk had gedaan). Ook met de volgende school hebben ouders vanaf het
begin veel- en open overleg gehad zodat er tijdig bijgestuurd kan worden, want
thuiszitten ligt bij deze jongen op de loer.
Niet begrepen
Helaas loopt het niet altijd zo
soepel. Dit voorjaar was er in de media weer veel aandacht voor leerlingen die
niet naar school gaan, onder meer in een uitzending van Zembla en in het
tijdschrift Linda. Er werden ouders en kinderen in beeld gebracht die
teleurgesteld zijn geraakt in het onderwijsaanbod van scholen. Een veelgehoorde
uitspraak van (ouders van) thuiszittende leerlingen is dat zij zich niet
begrepen voelen door scholen. De communicatie loopt spaak.
De Landelijke Klachtencommissie
Onderwijs hanteert de aanpak dat ouders en scholen er samen uit moeten komen en
concludeert dat scholen soms onvoldoende naar ouders en leerlingen hebben
geluisterd. De communicatie is dan niet in orde. In de gevallen waar ouders en scholen inderdaad samen een oplossing kunnen
vinden, heeft de communicatie dan ook een prominente plaats: er worden
gesprekken georganiseerd, wederzijdse (voor)oordelen naar boven gehaald en
daardoor meer wederzijds begrip gekweekt. Want zoals onderwijsjuriste Katinka
Slump in de uitzending van Zembla terecht opmerkte: het gaat vaak niet meer over
het kind, het gaat over de relatie tussen ouders en school.
Gelijkwaardig maar niet gelijk
Over die relatie weten we dat
ouders en school gelijkwaardige partners zijn in het onderwijs, maar ze zijn
niet gelijk. Elke partner heeft zijn eigen expertise: ouders kennen hun kind
het beste en zij zijn ervaringsdeskundigen, scholen zijn deskundig op het gebied
van het onderwijs. Het gaat over zowel het kind van de ouders als de leerling
van de school. Daarbij heeft iedereen een gezamenlijk belang: het welzijn van
dat kind, van die leerling.
Nog een voorbeeld:
Lekker duidelijk
Naarmate hij verder in de puberteit
kwam kon hij steeds bozer worden als we hem niet goed begrepen. Voor je het
wist zat je in een negatieve spiraal met hem. Zijn moeder kende hem goed en was
daarnaast ook heel sterk in de communicatie met school. Zij was op deze
momenten een brug tussen school en haar zoon. Ze kon ons uitleggen wat hij
bedoelde, ze kon hem uitleggen wat wij bedoelden. Want de regels op Maupertuus ,
die we op maat willen maken omdat niet alle kinderen hetzelfde nodig hebben,
waren voor hem juist onduidelijk. Toen hij zijn middelbare school succesvol had
afgerond verbaasde het dan ook niet dat hij het leger in wilde. Daar waren de
regels tenminste hartstikke duidelijk.
Op Maupertuus bieden we de kleinschaligheid
en individuele aanpak die voor veel kinderen nodig is. We bekijken per
leerling, per leervak welk niveau het beste past. Hoe we de omgeving zo goed
mogelijk kunnen laten aansluiten op de onderwijsbehoeften. Hiervoor gaan we veel
met ouders en leerlingen in gesprek. We luisteren naar hun wensen en
verwachtingen die zij als ervaringsdeskundigen hebben. Wat hopen zij dat
Maupertuus voor hen of voor hun kind kan betekenen? Daar leggen wij ons advies
als onderwijsdeskundigen naast. Wat denken wij dat haalbaar is voor onze
leerling? Hoe duidelijker alle educatieve partners zijn, hoe beter we de
wenselijke situatie kunnen benaderen.
Zorgrecht
Deze werkwijze vraagt nogal wat
van ouders en scholen. Het vraagt tijd om naar elkaar te luisteren. Het vraagt
wederzijds vertrouwen in elkaars expertise. Het vraagt van ouders dat zij niet
alleen zorgplicht eisen van school, maar dat zij school ook het zorgrecht over
hun kind geven als het gaat om onderwijs. En het vraagt van scholen dat zij met
een positieve benadering dat zorgrecht over hun leerlingen oppakken. Samen met
ouders, samen sterker.
Sharon Kruisdrijk - Hené, schoolpsycholoog op Maupertuus
Maupertuus
Horstlaan 2
3971 LC Driebergen
www.maupertuus.info
tel: 0343-533611
email: driebergen@maupertuus.info
Geen opmerkingen:
Een reactie posten