In een maatpak door de maatwerk

Maupertuus is eigenlijk net een school. Op vaste tijden gaat er een bel, we hebben pauzes, er zijn klassen, en ook leerkrachten, er is veel onderwijsondersteunend personeel, we gaan op schoolreis, er staat een frisdrankautomaat en ja, soms moeten leerlingen zelfs nablijven.

Op Maupertuus gelden natuurlijk dezelfde eisen en wetten als op een reguliere school. Het grote verschil zit hem hierin, dat wij op Maupertuus de ruimte hebben om soepel en creatief met deze eisen en wetten om te gaan. Veel leerlingen komen in meer of mindere mate beschadigd bij ons binnen. De ontwikkelings- en/of leerachterstanden kunnen verschillende oorzaken hebben. Het leerplezier kan drastisch verminderd zijn door leerproblemen zoals dyslexie of AD(H)D, maar kan net zo goed zijn wortels vinden in een pestverleden of late zindelijkheid. Uiteindelijk is het misschien niet eens zozeer de vraag wat de aanleiding is. Interessanter is de vraag; hoe krijgen wij onze leerlingen weer boven jan?

Uitgaan van het goede in elk kind en een positieve benadering zijn factoren die in het DNA van Maupertuus zitten. Persoonlijk hecht ik daarom ook minstens zoveel waarde aan de sociaal-emotionele ontwikkeling van een leerling, als aan de droge toekenning van een cijfer aan een toets. Maar de positieve benadering en het vergroten van het zelfvertrouwen moeten natuurlijk wel tot mooie resultaten gaan leiden. Dit vormingsproces vind ik de grootste uitdaging binnen het onderwijs. Maupertuus biedt hiervoor alle ruimte en zelfs nieuwe uitdagingen met de komst van de ‘maatwerkklassen’ een aantal jaar geleden.

Maatpak voor maatwerk

De maatwerkklassen zijn een antwoord op de toenemende vraag naar een aangepast schoolaanbod. Het blijkt een erg leuke uitdaging voor ons multidisciplinaire team. Het ‘maatpak’ vroeg natuurlijk al veel extra’s, maar het vraagt weer een hele andere benadering om deze groep onderwijs op maat te bieden. Naast kook- en technieklessen en bijvoorbeeld sociale vaardigheidstraining krijgen deze leerlingen natuurlijk ook traditionele vakken. Voor de één zijn vakken als Nederlands, Engels en rekenen meer dan voldoende. Voor de ander is een redelijk compleet pakket meer gepast. Deze blog-periode zoomen we meer in op het maatwerkonderwijs op Maupertuus. Gezellige boel lijkt dat; een maatpak voor maatwerkleerlingen. Doen ze nu allemaal wat anders? Niets is minder waar.

Zomaar een ervaring

Enige tijd geleden mocht ik starten met het geven van geschiedenislessen aan de maatwerkgroepen 1 en 2.  Na rijp beraad met collega’s hebben we besloten om zoveel als mogelijk de lesmethode te volgen. Logisch, zo lijkt het. Maar al bij de eerste les bleek dit allerminst vanzelfsprekend. Want waar het voor de één een makkie bleek om de eerste bladzijde van hoofdstuk 1 te vinden, daar was voor de ander het verschil tussen het lesboek en de agenda verre van duidelijk. Met vallen en opstaan probeerde ik wekelijks mijn lesdoelen te behalen. Maar met het verstrijken van de weken moest ik deze doelen telkens verder terug bijstellen. Aandacht geven aan de lesinhoud was duidelijk van ondergeschikt belang. Terug naar de basis was het devies. ‘ Vinger opsteken als je wat wilt vragen’, ‘goed naar elkaar luisteren’ en ‘niet door elkaar heen praten’  werden uiteindelijk de gevleugelde uitspraken bij de start van iedere les. Het werd een soort mondelinge overhoring waarbij ze maar wat graag wilden laten zien dat ze wisten hoe het hoorde. Ze stonden wekelijks te trappelen om de tijdbalk op het bord te tekenen. En tijdens de toetsen moest ik meerdere keren bevestigen dat het kantlijngebruik op hun toets blaadje, precies was zoals ik het graag zie. Het handjevol heldere afspraken gaf dit groepje duidelijk houvast. De lessen kregen mede door hun inbreng een zeer herkenbare structuur. Ze corrigeerden elkaar waar nodig en hielpen elkaar vooruit met het maken van huiswerk. Het maatwerk zorgde dus voor een versterkt groepsgevoel en een betere samenwerking. En dankzij het eindeloos herhalen van de patronen werd ook hun zelfstandigheid steeds groter. Uiteindelijk maakten ze zelfs hun toetsen zelfstandig en gingen hun resultaten omhoog.

Inmiddels geef ik dit groepje geen les meer. Maar nog altijd hebben ze de behoefte om mij op de hoogte te houden van hun vorderingen. En natuurlijk doen ze ook dat op een geheel eigen wijze. Zo galmde laatst door de gang; “ Yo kale, ik heb een 8 voor ges…” Volgens mij gaat het ze nog steeds goed. 

Luuk Leussink, mentor/ docent op Maupertuus

Maupertuus

Horstlaan 2

3971 LC Driebergen

www.maupertuus.info

0343-533611

email: driebergen@maupertuus.info